Jest rok 964. Książę Mieszko obraduje ze swoimi doradcami o przyszłości kraju. Rozległe tereny różnorodność plemion i zagrożenia zewnętrzne sprawiają, że jest bardzo zatroskany o losy swojego księstwa. Zdania są podzielone, co sprawia, że władca postanawia zapoznać się z opinią ludu. Przebiera się więc za wędrowca i wyrusza w podróż po książęcych, grodach. W drodze natyka się na grupę zwiadowców – Wikingów, którzy, planując najazd na tereny Polan, potajemnie zbierają informacje o historii i obyczajach Słowian. Wypytują także Mieszka, co staje się pretekstem do przedstawienia legend założycielskich państwa polskiego.
Opowieść prostego wędrowca sprawia na Wikingach wielkie wrażenie – postanawiają zaniechać najazdu na tak godne i bitne plemiona i raczej zaciągnąć się pod znaki walecznego księcia, gdyż to prędzej zagwarantuje im łupy i sławę. Wieści o czynach Mieszka docierają już bowiem do krańców Europy (właśnie to stało się przyczyną ich zwiadowczej wyprawy).
Mieszko, pełen refleksji nad swoim państwem i wsparty na duchu postawą (nieświadomych, z kim mają do czynienia) Wikingów, postanawia wzmocnić kraj poprzez unię z cywilizacją chrześcijańską. Zaczyna się nowa era…
INSPIRACJE LITERACKIE:
– Wanda Chotomska: „O Popielu i Mysiej Wieży”,
– Marian Orłoń: „O Piaście Kołodzieju i tajemniczych wędrowcach”,
– Gall Anonim: „O Piaście, synu Chościska”,
– Paweł Jasienica: „Polska Piastów”,
– J.I Kraszewski: „Stara Baśń”.
SPEKTAKL ZAOPATRZONY ZOSTAŁ W MATERIAŁY POMOCNICZE DO PRZEPROWADZENIA ZAJĘĆ PO OBEJRZENIU SZTUKI. OBEJMUJĄ ONE:
1. Zapis realizacji (poprzez uczestnictwo spektaklu) podstawy programowej;
2. Osnowę lekcji dla nauczyciela;
3. Zadania realizacyjne dla uczniów oparte na scenariuszu spektaklu.